Armoede
Armoede is geen tegenslag, maar een aanslag. De levensduurte is enorm gestegen: de energie- en voedselprijzen swingen nog steeds de pan uit, de lonen gaan niet evenredig omhoog. De categorie “werkende armen” neemt gestaag toe. De getuigenissen naar aanleiding van onze Vrijdag Colèredag – een optocht door Stabroek om de energiecrisis onder de aandacht te brengen – waren daar een duidelijk voorbeeld van. Om die reden hebben wij dan ook een energieloket georganiseerd waar mensen terecht konden met vragen over hun factuur, rechten, sociaal tarief,…
Wat wij willen
1. Betere samenwerking met scholen om kinderarmoede te bestrijden
We moeten intensief samenwerken met scholen om het lege brooddozenfenomeen in kaart te
brengen en op te lossen. Niemand stuurt een kind zonder eten naar school tenzij het echt niet anders
kan. Dit is dus een zeer concrete indicatie waar we uit kunnen afleiden dat een gezin hulp nodig
heeft.
Gratis maaltijden voorzien voor deze kinderen is uiteraard de prioriteit, maar tegelijk moet het
probleem in de kern aangepakt worden. Gezinnen die de weg richting ondersteuning niet zelf
vinden, kunnen op deze manier wel opgezocht en begeleid worden.
2. Meer en toegankelijke sociale huurwoningen
Stabroek wordt langzaam maar zeker volgebouwd met woningen voor tweeverdieners met een bovengemiddeld inkomen, terwijl de wachtlijsten voor sociale woningen alsmaar toenemen. Het Vlaams decreet dat stelde dat 20 (op private grond) tot 40 (op gemeentelijke gronden) procent van de nieuwbouw bestemd moet zijn voor sociale verhuur, mag dan wel in de prullenmand beland zijn, maar gemeentelijk kunnen wij deze quota nog steeds hanteren.
Bovendien zijn de wachtlijsten nog langer voor personen met een beperking aangezien veel van deze woningen niet geschikt zijn voor hen. Zelfs woningen die als “toegankelijk” worden beschouwd omdat er geen opstapjes of trappen aanwezig zijn, bieden vaak te weinig ruimte in de badkamer om een tillift te gebruiken of om zelfs maar met een rolstoel tot bij het toilet te geraken.
Dit terwijl deze mensen vaak moeten rondkomen van een uitkering en het leven al duurder is dan voor andere mensen (medicatie, hulpmiddelen, assistentie,…).
Om deze reden eisen wij dat minstens 10% van de sociale woningen écht toegankelijk is voor mensen met een beperking, en niet enkel op papier.
3. Controle op de kwaliteit van sociale koopwoningen
De 23 sociale koopwoningen in de Burgemeester Hermanslaan die in 2019 opgeleverd werden, blijken ernstige constructiefouten in de daken te bevatten. De helft van deze daken heeft zelfs geen nokbalk. Lynn Driesen, lijsttrekker PVDA Stabroek, woont in 1 van deze huizen dus is goed op de hoogte van het dossier. Nu moeten deze mensen, die niet kapitaalkrachtig genoeg zijn om op de
privémarkt te kopen, plots in een gerechtelijke procedure opboksen tegen een bouwmaatschappij.
Om te vermijden dat dit probleem zich herhaalt, eisen wij dat sociale koopwoningen vóór de afwerkingsfase gekeurd worden door een onafhankelijk controle-orgaan.
4. Gemeente en OCMW nemen hun verantwoordelijkheid
Er moeten meer middelen vrijgemaakt worden zodat het OCMW laagdrempelig en efficiënt kan werken. Er moet volop ingezet worden op budgetbegeleiding, woonbegeleiding, arbeidsbegeleiding, ondersteuning voor onderwijs en opvoeding en administratieve hulp.
De gemeente kan haar rol als werkgever ook ten volle benutten door ervoor te zorgen dat mensen in een kwetsbare positie meer vertegenwoordigd zijn in het gemeentepersoneel.
Ook dienen we als gemeente ondersteunende maatregelen te nemen voor bepaalde huiseigenaars die
niet de middelen hebben om de kwaliteit en de energiezuinigheid van hun woning te verbeteren.